W jaki sposób cztery metody zabezpieczające taśmę naprawczą bandażu spełniają różnorodne potrzeby w zakresie opieki medycznej i ochrony sportu?

Jako podstawowe narzędzie opieki medycznej i ochrony sportu, prawidłowa metoda zabezpieczaniaBandaż na taśmębezpośrednio wpływa na działanie ochronne i wydajność odzyskiwania. Aby zaspokoić różne potrzeby kończyn, stawów i małych obszarów, opanowanie następujących czterech metod zabezpieczenia może skutecznie zapobiec przemieszczeniu i rozluźnieniu, dzięki czemu nadaje się do różnych scenariuszy, takich jak codzienna opieka i obrażenia sportowe.

1. Metoda zabezpieczania spirali: odpowiednia do ochrony długich kończyn

Mające zastosowanie do długich, prostych części, takich jak ramiona i cielęta (np. Zabezpieczenie opatrunków po napięciach mięśni). Kroki operacji to: Rozpocznij od dystalnego końca kończyny, owinąć taśmę w spirali pod kątem 30 ° -45 °, przy czym każda pętla pokrywa połowę szerokości taśmy i napraw końc 2 okrągłymi owijkami. Dane zespołu medycyny sportowej pokazują, że ta metoda jest lepsza niż losowe pakowanie. Może poprawić stabilność bandaża cielęcia o 70%. Zmniejsza także, jak mocno czuje się bandaż, gdy kończyna się porusza. A wynik wynosi 85 na 100. Musisz wiedzieć, że powinieneś zachować szczelność bandażu między 15% a 20%. W ten sposób nie sprawiasz, że jest zbyt ciasny - toe ciasno może wpłynąć na krążenie krwi.

2. Metoda zabezpieczania figury: W celu wzmocnienia wspólnego

Specjalnie zaprojektowane do ruchomych stawów, takich jak nadgarstki i kostki (np. Pomocnicze zabezpieczenie bandaży po skręceniu). Podczas eksploatacji najpierw otacza 2 „pętle podstawowe” odpowiednio wokół górnych i dolnych końcach stawu, a następnie owinąć krzyżowo z wewnętrznej strony do zewnętrznej strony złącza (w kształcie liczby „8”), przy czym każda pętla pokrywa 1/3 poprzedniej pętli. Przypadek z kliniki ortopedycznej pokazuje, że u pacjentów z skręceniem kostki przy użyciu metody zabezpieczenia figury, współczynnik przemieszczenia stawu podczas odzyskiwania był tylko 5%, znacznie niższy niż 23% przy zwykłym owijaniu. Nie wpływa również na niewielki ruch stawów, który sprzyja odzyskaniu.

3. Metoda zabezpieczania krzyżowego: Zwiększa przyczepność opatrunku

Używane głównie do zabezpieczenia opatrunków na rany (np. Łatwo ruchome obszary, takie jak łokcie i kolana). Kroki to: Najpierw przymocuj 1 „pasek zabezpieczający” do każdego z górnych, dolnych, lewych i prawych boków opatrunku, a następnie użyj taśmy, aby przykleić po przekątnej z jednego rogu sosu do przeciwnego rogu, tworząc wzmocnienie w kształcie „x”. Dane ze szpitala społecznego pokazują, że ta metoda zmniejsza wskaźnik przemieszczenia opatrunków podczas ruchu łokcia o 60%. Dodatkowo taśma ma niewielki obszar kontaktu ze skórą, zmniejszając ryzyko alergii (osiągając 92% wskaźnik kompatybilności dla wrażliwej skóry).

4. Metoda zabezpieczenia okrągłego: odpowiednia do ochrony małej powierzchni

Ukierunkowane na małe obszary, takie jak palce i palce (np. Opieka po leczeniu Paronychia). Operacja jest prosta: owinąć okrągłe wokół obszaru, przy czym każda pętla jest całkowicie pokrywa się (w celu uniknięcia luk), a 2-3 opakowania są wystarczające. Należy zauważyć, że należy użyć taśmy wąskiej szerokości (szerokości 1-1,5 cm). Ankieta przeprowadzona przez działanie operacji ręcznych i stóp pokazuje, że 98% pacjentów z palcami zabezpieczonymi okrągłymi taśmą wąską nie zgłosiło żadnych ograniczeń w codziennych czynnościach (takich jak trzymanie długopisu lub mycie), znacznie poprawiając wygodę.

Obecnie,Bandaż na taśmęewoluuje w kierunku właściwości „oddychających + hipoalergicznych”. Marka korzysta z adhezyjnego kleju i oddychającego podłoża o klasy i oddychaniu. Ten materiał działa ze wszystkimi metodami zabezpieczającymi. I sprawia, że ​​szybkość podrażnienia skóry jest poniżej 3%. Master poprawne metody zabezpieczania. I użyj ich z wysokiej jakości taśmą. Może to zapewnić bardziej niezawodną ochronę opieki i zapobiegania obrażeniom. Spełnia również precyzyjne potrzeby w różnych scenariuszach.