Opatrunki hydrokoloidoweskładają się głównie z karboksymetylocelulozy sodowej, która jest hydrofilowa i lepka. Wspomagają gojenie odleżyn w następujący sposób:
1. Może wejść w kontakt z wysiękiem z rany i utworzyć warstwę wilgotnego żelu, zapewniając wilgotne i zamknięte środowisko do gojenia się ran, promując proliferację komórek i ruch komórek nabłonkowych.
2. Jest półprzepuszczalny, może izolować inwazję bakterii, hamować rozmnażanie się bakterii i zmniejszać ryzyko infekcji;
3. Ma dobrą lepkość, mocno przylega, nie wpływając na działanie, ściśle przylega do skóry i nie jest łatwo powodować alergie.
1. Nie zaleca się stosowania opatrunków hydrokoloidowych na rany z ciężkimi zakażeniami, odsłoniętymi kośćmi i ścięgnami oraz dużym wysiękiem.
2. Opatrunki hydrokoloidowetworzy żel po kontakcie z wysiękiem z rany. Po otwarciu opatrunku w ranie widać substancje ropne podobne do tych, któremu towarzyszy specyficzny zapach; czasami na wyglądzie widoczne są zmiany koloru i obrzęk, czyli białko obecne w opatrunku i wysięku.
3. Opatrunki alginianowe można stosować na rany z urazami powierzchownymi lub pełnej grubości, rany z umiarkowaną i dużą ilością wysięku, jamy i zatoki, rany zakażone i krwawiące, lecz nie zaleca się ich stosowania na rany suche i rany ze strupem.
4. W przypadku ran z nadmiernym rozrostem tkanki ziarninowej i dużą ilością wysięku można zastosować opatrunki piankowe, aby utrzymać miejscową wilgotność i czystość, wykorzystując dużą zdolność wchłaniania wysięku, a także bandaże elastyczne, aby zahamować proliferację tkanki ziarninowej .
5. Utrzymuj ranę wilgotną, a otaczającą skórę suchą, aby uniknąć wpływu na naprawę powierzchni rany na skutek zbyt częstych zmian opatrunku.
6. U pacjentów z odleżynami konieczne jest przewracanie się na drugą stronę, a stosowanie różnych narzędzi i opatrunków nie może zastąpić przewracania się.